Opona pneumatyczna !!!



Opona pneumatyczna - zewnętrzna część koła o przekroju otwartym,wykonana z gumy,nakładana na felgę lub obręcz i wypełniona powietrzem lub innym gazem pod ciśnieniem.    
     
slicki – opony całkowicie gładkie lub z bardzo delikatną rzeźbą bieżnika. Spośród wszystkich
·          typów opon mają najmniejsze opory toczenia. Stosowane głównie w wyścigach samochodowych i motocyklowych, w kolarstwie torowym i szosowym na suche, gładkie nawierzchnie. Tego typu opony samochodowe i motocyklowe zawodzą na nawierzchniach mokrych, gdyż nie odprowadzają wody spod opony, co może prowadzić do aquaplanacji (hydroplaningu). Natomiast opony rowerowe, ze względu na ich małą powierzchnię styku z podłożem oraz dużo większy nacisk i relatywnie małe prędkości, nie ulegają zjawisku aquaplanacji, mogą więc być stosowane także na mokrych nawierzchniach.
·         rowkowe – opony z układem płytkich rowków, które nie zmieniają zbyt mocno oporów toczenia, w niektórych warunkach zapewniają lepszą przyczepność koła niż opony typu slick i ułatwiają odprowadzanie wody z powierzchni opony. Znane są modele z rowkami równoległymi do kierunku jazdy i skośnymi. Rowki skośne lepiej odprowadzają wodę, ale mają też nieco większe opory toczenia niż równoległe. Opony rowkowe są powszechnie stosowane w kolarstwie szosowym, w rowerach miejskich i ogólnego użytku.
·         klockowe – opony z wydatnym bieżnikiem przypominającym nieco Vibram. Są powszechnie stosowane w rowerach górskich i samochodach terenowych. Jest ich bardzo wiele odmian: od tzw. semi-slicków – mających w miarę gładką powierzchnię czołową i duże klocki na brzegach, co jest rodzajem kompromisu między oporami toczenia i przyczepnością przy jeździe w terenie o zmiennym rodzaju podłoża, po opony błotno-piaskowe – mające bardzo wydatne i dość rzadko rozmieszczone klocki, których zadaniem jest „wgryzanie się” w grząskie i mokre podłoże, i które charakteryzują się bardzo dużymi oporami toczenia na bardziej twardych podłożach. W rowerach przy tym rodzaju opon często stosuje się inny bieżnik w oponie na koło przednie i tylne.
·         kolcowe – opony z metalowymi kolcami, które służą do jazdy po śniegu i lodzie. W rowerach górskich są one też dość często stosowane do zjazdu również w sezonie letnim. Rowerzyści majsterkowicze robią je sami z odpowiednio dobranych blachowkrętów i starych lub specjalnie kupionych opon.
·         deszczowe – opony ze specjalnie dobranym wzorem bieżnika zapewniającym bardzo wydajne odprowadzanie wody spod koła i zabezpieczającym przed poślizgiem.
·         błotno-śniegowe – opony wykonane zazwyczaj z bardziej miękkich gatunków gumy, zaopatrzone w specjalnie wyprofilowany bieżnik zapewniający dobrą przyczepność na śniegu i błocie pośniegowym. 
·         nordyckie – opony przystosowane do jazdy w bardzo zimnych warunkach (w Polsce używa się też nazwy opony lodowe). Najbardziej popularne są w Rosji i państwach skandynawskich. Opony lodowe są również powszechnie używane w Kanadzie, gdzie są to po prostu opony zimowe], ze względu na to iż są przeznaczone do jazdy w temperaturach poniżej -10°C, zwykle występujących zimą na większości obszaru Kanady. W stosunku do opon zimowych bieżnik posiada budowę kierunkową oraz więcej lameli, które są gęściej umiejscowione. To pozwala na lepszą trakcję na lodzie i śniegu.






1839 – Amerykanin Charles Goodyear wymyślił proces produkcji gumy, odkrył proces wulkanizacji kauczuku, który został opatentowany 15 lipca 1844 roku,
1846 – Robert William Thomson opatentował oponę pneumatyczną dętkową, (wynalazł w 1845, opatentował we Francji w 1846, opatentował w USA 1847),
1888 – Szkot J.B. Dunlop  wynalazł niezależnie oponę pneumatyczną dętkową do roweru,
1891 – wynalazł Édouard Michelin  rozbieralną oponę pneumatyczną (z dętką),
1896 – opony pneumatyczne zastosowane po raz pierwszy jako opcja w samochodzie Benz Velo,
1904 - firma Continental wprowadziła opony z bieżnikiem,
1918 - początek stosowania sadzy jako wypełniacza (czarne opony) oraz opon z kordem tekstylnym,
1922 – wynalezienie opon wysokociśnieniowych,
1930 - początek rozpowszechnia opon diagonalnych,
1924 – opony niskociśnieniowe,
1934 - wprowadzenie opon zimowych,
1946 – firma Michein stworzyła opony radialne,
1947 – Goodrich Corporation zaprezentował opony bezdętkowe,
2000 – firma Michelin oficjalnie zaprezentowała system PAX, pozwalający na kontynuację jazdy z przebitą lub pozbawioną ciśnienia oponą,




Komentarze